Bugs
Gisterenavond 23:00 uur. Ik lag op de sofa naar een film te kijken. Plots zag ik iets klein en zwart bewegen op het plafond. Recht boven mij. Een draai aan de halogeenlampknop onthulde het gevaarte: een zwart torretje boog de wetten van de zwaartekracht door ondersteboven op het plafond heen en weer te wandelen. Ik ken mijn typische leven al en zag het dus al helemaal gebeuren dat het torretje plotseling zou vallen, recht in mijn schoot. Niet iets om naar uit te kijken, dus nam ik de vliegenmepper en met een welgemikte klap tikte ik het torretje van het plafond af. Ik hoorde het nog ergens tegen botsen en zag het toen nergens meer. Onmiddellijk begon het overal op mijn lijf te kriebelen. Altijd als er insecten in de buurt zijn of er wordt nog maar over gesproken, voel ik gekriebel op mijn hoofd, in mijn haar en aan mijn ledematen. Na alle kussens gecheckt te hebben, had ik het beestje nog steeds niet teruggevonden, maar ik was er tenminste gerust op dat het niet op de sofa terechtgekomen was.
Een half uurtje later voelde ik het nog steeds kriebelen. Dit keer bij mijn knie (ik had een korte broek aan). Uit reflex wreef ik er toch nog over, ookal wist ik dat het weer vals alarm zou zijn. Maar plots merkte ik dat het torretje terug was! Geen vals alarm! Het zat op mijn knie, op weg om in de pijpen van mijn korte broek te kruipen! Meteen sprong ik van de sofa af. Het torretje lag op zijn (of was het 'haar') rug met alle pootjes heen en weer te spartelen. Ik kon het met de vliegenmepper oppakken en buiten zetten.
I hate bugs! Vooral tussen mijn benen!
1 Comments:
Ik heb allang geleden geleerd om in dit soort situaties meteen de stofzuiger erbij te pakken. Opzuigen die beesten! En dan een prop in de stofzuigerslang zodat ze er niet meer uit kunnen kruipen...
Een reactie posten
<< Home