'Artis Historia' historie

Het is ermee gedaan! Met Artis Historia! Voor wie het niet kent (geen idee of dit in Nederland bestaat/bestond): Artis Historia was een bedrijf (al zag ik het eerder als een club) waar je boeken kon kopen. De foto's en illustraties van die boeken moest je zelf sparen met 'Artis Historia' punten. Die punten stonden op de verpakking van de meest banale producten: een pak bloem, wc-papier, spaghetti, chocopasta,... noem maar op. Je knipte die punten dan zorgvuldig uit en spaarde alles bij elkaar tot je genoeg had om een pakketje foto's voor het boek te bestellen. Meestal was het iets van een 500 punten dat je daar voor nodig had.

Artis Historia doet me vooral aan mijn jeugd denken. Ik heb veel van de jeugdboekjes gekocht, maar kan me niet echt herinneren dat ik ze ook gelezen heb. Op de strip na dan. In het midden van het boekje stond er namelijk telkens een kort stripverhaal over de twee helden Artis en, je raadt het al, Historia! Doldwaze avonturen beleefden ze! Nou ja... niet echt. Ze deden voornamelijk educatief verantwoorde zaken waarin vaak een verborgen les doorheen getrokken zat.

Van één boekje weet ik het wel zeker dat ik het gelezen heb. Iets van 'Natuur en Lichaam' ofzo. Het was een seksuele voorlichting in boekvorm. Mét foto's (die je er zelf had ingeplakt)! Dat was natuurlijk als 11-jarige bengel geweldig om te zien, samen met een paar vrienden. Tekeningen van de menselijke voortplanting! Foto's van een blote vrouw! Ja, ook van een man... die trouwens sterk op Dutroux leek nu ik er aan denk...

Een ander boekje dat ik me kan herinneren was er eentje over de zee, dat we verplicht moesten kopen voor de zeeklassen op school (waarbij we een weekje naar zee gingen om allerlei dingen te doen/onderzoeken). De tekeningen die er in stonden moesten we kleuren en we mochten geen roze gebruiken voor de huidskleur van de mensen! 'Ik vind dat afschuwelijk. Echte mensen zijn ook niet zo roze!', verklaarde de juffrouw, die sowieso al niet mijn favoriet was. Meer interessants valt er niet over het zeeboekje te vertellen eigenlijk...

En plots herinner ik me ook dat mijn vader eens thuiskwam van zijn werk met duizenden Artis Historia punten! Hij moest een hoop plastiekverpakkingen van keukenrollen smelten ofzo. De verpakkingen waren waarschijnlijk verkeerd gedrukt. Maar de punten die er op stonden waren nog geldig. Hij bracht tientallen vellen mee naar huis, maar de punten moesten nog wel uitgeknipt worden. Dagenlang waren moeder en ik met de schaar in de weer om vervolgens een aantal boeken (en foto's) bij te bestellen die we nooit zouden lezen.

En nu is het failliet... maarja, ik deed er toch al niet meer aan mee.