De Enquête

Paar dagen geleden rinkelde mijn gsm (als je dat tenminste nog rinkelen mag noemen in deze moderne tijden...) 'Privé nummer' stond er op het schermpje. Great, iemand die ik niet ken dus! Met lichte tegenzin drukte ik toch maar het groene telefoontje in. Een dame met Frans accent vertelde me dat ze van blabla was en een enquête in verband met blabla wou doen. Of ik mee wou werken. Vooruit dan maar. Ik had namelijk twee dagen eerder op een forum bij de vraag hoe jongeren beter bereikt kunnen worden om een enquête af te leggen, geantwoord dat het bij mij het best telefonisch zou werken. Et voilà, daar waren ze ermee. Alsof de duivel ermee gemoeid was. (of alsof mijn privacy op dat forum een flinke deuk kreeg als marketingmensen er mijn gsm nummer al uit kunnen halen).

De vragen betroffen vooral mijn tevredenheid over de gsm diensten. Af en toe legde ze me een mening voor waarop ik moest zeggen of ik akkoord ging of niet. Een ervan was iets in de trant van 'Ik ben heel tevreden met...' en dan volgde voicemail ofzo. Heel tevreden is zwaar overschat. Ik ben er echter ook niet ontevreden over. Hoe antwoord je dan als je enkel 'akkoord' of 'niet akkoord' mag zeggen? Aarzelend zei ik "Weet je wat? Doe maar 'neutraal'." Dat ging blijkbaar ook.

Maar toen begon ze een beetje te gortig te worden:
"Wat vindt u van de dekking in België?"
"Wat vindt u van de dekking in het buitenland?"
En toen nog de meest schaamteloze van alle vragen:
"En wat vindt u van de dekking op luchthavens?"

Ik begon stilaan te twijfelen of het nog steeds een gsm-diensten-enquête betrof of toch niet stiekem het Groot Vlaams Seks Onderzoek.