Soap

Soms lijkt het leven op zo'n typische soap die van 20:00 tot 20:30 uitgezonden wordt. Het enige dat vaak ontbreekt is de melodramatische muziek, het 5 seconden in het oneindige staren na een gesprek en de aftiteling.

'Familie' over mijn familie zou de voorbije weken als volgt gegaan zijn...
(nvdr: voor de NL'ers: 'Familie' is een Vlaamse soap over het reilen en zeilen van de familie Vandenbossche (geen idee of ik het goed geschreven heb))

- Vorig seizoen terrorisseerde de Portugese vriendin van een neef het gezin waar die neef uitkomt (zijn ouders, broer en zus dus). Het ging zelfs zo ver dat ze de ouders van de neef uit elkaar dreef. Gelukkig draaide het uit op een happy ending toen neef's ogen open gingen en hij een einde aan de relatie maakte en de Portugese vriendin terug naar Portugal bracht.

-> Dit seizoen:
*Neef komt thuis van een lange vermoeiende dag op het werk en kijkt de post na. Plots laat hij de brieven uit zijn handen vallen en kijkt 5 seconden verschrikt voor zich uit in het niets.
Neef (hardop en tegen niemand):"Ze is terug!"
Start drama-muziekje, Neef kijkt nog steeds voor zich uit en dan verschijnt de aftiteling
*Heel de familie is uitgenodigd voor het dubbele 50e verjaardagsfeest van twee ooms. Echter, wegens wat vier seizoenen geleden gebeurde na het overlijden van de grootmoeder, kan mijn vader de vrouw van één van de ooms (de andere oom is gescheiden) absoluut niet meer uitstaan. Zij negeert mijn ouders ook compleet. Vader besluit dus om niet te gaan. Moeder wil zich laten kennen. Het zijn haar twee broers en zij wil wel gaan. De nodige discussies tussen mijn ouders ontstaan. Gelukkig niets al te erg (hoewel het in de echte soap uitvergroot zou worden). Het blijft daarom ook maar een bijverhaal dat geen spannende plot of cliffhanger waardig is)
*De dag van het bewuste feest. Moeder en ik hebben weinig zin om te gaan en vrezen de onvermijdelijke vraag 'Is je vader er niet bij?' die inderdaad ook menig maal gesteld wordt. Geheel onverwachts draait het toch uit op een leuk feest (met af en toe natuurlijk een paar shots van de norse tante die mijn moeder én, zo blijkt ineens, ook mij compleet negeert) Het einde van het feest nadert en een andere neef van mij (die ontegensprekelijk het populairste karakter van de hele reeks zou zijn) neemt mijn moeder even apart en vertelt over zijn belevenissen van zijn reis naar Zambia de week daarvoor.
Neef2:"Het is er een heel arme buurt. De meisjes, zelfs heel jonge meisjes, lopen daar al helemaal opgedirkt rond... om een rijker iemand, meestal een toerist, proberen in te palmen, zodat zij en hun familie het toch iets beter kunnen hebben."
Mijn Moeder:"Ja dat zie je wel vaker in die arme buurten in die verre landen."
Neef2:"Ik heb er ook een meisje ontmoet en ben er verliefd op... zij is heel lief en liep niet zo opgedirkt rond. Kijk dit is ze." Laat foto van het meisje zien "En volgende week ga ik terug naar Zambia."
Start drama-muziekje, terwijl Neef2 en mijn moeder elkaar 5 seconden aankijken zonder iets te zeggen, waarna de aftiteling volgt

Gelukkig ben ik nog saai genoeg om buiten alle heftige en waanzinnige plots en verhaallijnen in mijn familie's soap te vallen. Ik ben een acteur met een bijrol gebleven en heb nooit een '5 seconde in het niets starende' eindscene gehad. Behalve dan zo'n 4 à 5 seizoenen terug tijdens de grote coming-out aan mijn ouders. Geen enkele kijker heeft toen zijn ogen droog kunnen houden.
Maar nu verloopt het dus vrij rustig met mijn personage. Voorlopig toch. Hoelang zal het duren? Wacht maar tot ik the love of my life vind en hem moet voorstellen aan de familie en hij de drummer van mijn neef's band blijkt te zijn!

Of tot iemand van de familie deze blog vindt...
Start drama-muziek, terwijl m'n bloglezers 5 seconden in het niets voor zich uitkijken