Life's a game

OK, ik zat al gebeiteld tot eind september op mijn werk. Maar twee weken geleden werden er plots extra kansen en mogelijkheden gecreëerd! Eén mail met een mededeling bracht plots vanalles teweeg.

Want: een collega die deeltijds werkt, gaat een andere groep (er zijn vier verschillende "groepen" op de afdeling) versterken, waardoor haar werk opgevangen moet worden. Hiervoor kwam er een vast contract vrij voor 50% (ook deeltijds dus) voor een administratieve functie. VAST! Dat is zo'n beetje hét woord op het bedrijf waar ik werk, want er wordt nog amper iemand vast aangenomen. Alle nieuwelingen zijn de laatste tijd (lees: de voorbije 3 jaar) tijdelijk en kunnen maximum 3 jaar blijven. Een vast contract biedt dus tonnen zekerheid.

Hét moment voor mij om er op te springen, want wie beter kon die administratieve functie opvullen dan ik met mijn administratieve-functie-diploma?
En toen barstte het spel los! Er moet gegokt worden, tactisch gespeeld worden, dingen moeten verzwegen worden en kanskaarten gepakt worden (zij het dan bij wijze van spreken).

Kanskaart? Ja, want wat blijkt: iemand anders die qua functie in dezelfde groep valt als wat ik nu doe, heeft ook interesse voor die job. Als die persoon aangenomen wordt, komt haar baan vrij. Een baan van... 70%! Dat is dus twintig procent meer en, denk ik, leuker werk dan administratie!!

Gegokt worden? Ja, want wat als die andere persoon niet solliciteert? Ik moest sowieso solliciteren op die admin. functie, want als er niemand op reageerde, zouden al mijn kansen meteen verkeken zijn. Maar ik moest ook oppassen, want die 70% is voor mij natuurlijk beter dan die 50%.

Tactisch gespeeld worden? Ik had dan wel gesolliciteerd voor de admin. functie, maar hoopte dat die andere dat ook gedaan had en dat zij aangenomen zou worden en ik haar eventueel kan vervangen. Hoe moest ik me dan op het sollicitatiegesprek verkopen? Ik ben (volgens mij) de enige met een diploma voor die admin. functie en heb er bovendien al ervaring mee in datzelfde bedrijf en ken dus de computerprogramma's enzo die ervoor gebruikt worden. Tijdens het gesprek kreeg ik plots volgende vraag voor de voeten geworpen: Als je moest kiezen, wat zou je dan liever doen: deze administratieve job, of de job die je nu doet? Ik zat daar te solliciteren voor de admin. job, maar moest ook mijn interesse voor mijn huidige job laten zien voor het geval ik die andere mocht vervangen. Uiteindelijk besloot ik dit ook te antwoorden. "Dan denk ik toch mijn huidige job, omdat ik weet dat de mogelijkheid er in bestaat dat ik iemand anders kan vervangen die voor deze admin. job gaat." Zeer zeker kreeg ik als antwoord. Wat mij positief in de oren klonk.

Dingen verzwegen worden? Ja, want tijdens het gesprek kwam ik ook te weten dat die nieuwe functie helemaal niet beperkt moest worden tot 50%. Dat het zelfs voltijds werk kon worden, maar dan voor 50% aangevuld via interim. Want omdat het zo strikt is met het vast aanwerven van mensen, hadden ze slechts 50% aan vaste uren te bieden. (Ik weet het, moeilijk te snappen misschien als je het zo eventjes leest) Maar in de vacature stond dus 50% en velen reageerden er niet op, omdat dit te weinig was. Ik heb mijn mond gehouden tegen collega's waar ik heel goed mee op kan schieten. Hoe minder concurrentie, hoe beter. Hoe jammer het misschien ook klinkt, in deze situatie is het toch ieder voor zich, vind ik. En dan verzwijg ik zo'n "belangrijke" informatie liever. Zelfs voor de liefste/leukste/beste collega.

Tot 21 april kan er gesolliciteerd worden. Daarna vertrekt "de baas" een week naar het buitenland en vanaf dan kan ik elk moment de beslissing horen...

Duim voor me dat ik de administratieve job NIET heb! Dat die ander het heeft!! En dat ik haar mag vervangen met een vast contract!!!