Vogelperikelen

Het is me allemaal wat met die vogels! Er lijkt wel een plaag te heersen hier…

Enkele maanden geleden werd Arendonk geteisterd door De Grote Gevaarlijke Oehoe. Muizen, duiven en zelfs een klein hondje van een Arendonkenaar werden door dit gevaarte verslonden. Op verschillende plaatsen trof men braakballen aan. Hij gaf een concert in een of andere straat en bracht zo tientallen bewoners samen die naar zijn ge-oehoe kwamen luisteren.
Uiteindelijk kwam een man uit Eindhoven op de proppen en zei:”Hé, dat is mijn oehoe die jullie huisdieren opvreet!” Een paar weken later werd hij, de oehoe, niet de man uit Eindhoven, gevangen. Ik weet niet waar hij nu heen is…

Maar toen! Vorige week moest ik de hoognodige boodschappen halen. Zoals dat altijd gaat in supermarkten, blokkeerde een dikke dame met haar dikke dochter en hun winkelkar het pad. Met een diepe zucht wrong ik mij rond hen heen en op dat moment slaakte de dikke dochter een schrille kreet! Verschrikt keek ik om. “Een vogel!”, gilde ze. En warempel, daar vloog hij door het chipsrayon! Ik vermoed dat het een merel was… maar dan een bruine. Mijn verstand van vogels reikt niet ver.
Vervolgens speelde zich een surrealistisch stuk voor mijn ogen af:
Een vogel, vrij rondvliegend in de supermarkt!
Klanten die er verdwaasd naar kijken en schrikken als hij langs hen vliegt!
Kassameisje die, gekleed in hun witte schorten, in een groepje van 3 achter de vogel aanrennen met een kartonnen doos in de aanslag!
Ik weet de ontknoping van dit drama echter niet, daar ik met mijn hoofd schudde, de chips in mijn winkelkarretje deponeerde en richting kassa’s beende.

Maar het was nog niet gedaan! Ook dit vond vorige week plaats. Ik zocht een parkeerplaats, maar dat is quasi onmogelijk op een dinsdagochtend, aangezien alle parkings dan al overvol staan met (zelfs dubbel geparkeerde) Nederlandse wagens. In het centrum van Arendonk bevindt zich namelijk een tekenschool. Het heet echter niet zomaar tekenschool, maar wel “kunstacademie”. En je kan je dan voor weinig geld groots voordoen, want academie is een duur en groots woord natuurlijk.
Enfin, ik zocht dus een plaatsje om mijn auto even achter te laten. Mijn laatste hoop was gevestigd op het kerkplein. Ook dat stond vol… hoewel… ik zag een kleine plek waar mijn bolide wel inpaste. Het was echter vlak bij een boom en er stond een cirkel van dranghekken met een straal van 2 meter onder de boom. Aan enkele hekken hing een papier:
NIET PARKEREN, KAUWEN GOOIEN STENEN OP WAGENS
Wuk? Na het trekken van een bedenkelijk gezicht besloot ik om het er toch op te wagen. Gelukkig waren er geen aanslagen gebeurd door de kauwen en reed ik even later met een deukvrije auto weer huiswaarts.
Later in het journaal legde de nieuwslezer van dienst mij uit hoe het nu zat met die gevaarlijke vandalen. Kauwen eten noten. Om die te openen vliegen ze heel hoog en laten dan zo’n noot vallen, die vervolgens openbarst. Helaas zien ze niet altijd het verschil tussen noten en stenen en zo kwam het dat menig auto werd beschadigd door de kauwen.
Met een ingenieus systeem (een megafoon met voorgeprogrammeerde vogelgeluiden) werden de kauwen van het kerkplein weggejaagd. Dat ze nu 2 straten verder de wagens vernielen, zit verder niemand mee, behalve die bewoners.

Hopelijk was dat de laatste der vogelplagen, of ik durf niet meer buiten te komen!