De tweede ronde, de tweede rondeeuh!

Het tweede gesprek bij Free Record Shop... toen ik, keurig op tijd, arriveerde, informeerde de shopmanager me dat alle gesprekken verschoven waren en dat ze mij vergeten te informeren waren. Genoeg om me onzeker te maken. Als ik al niet goed genoeg ben om op de hoogte gebracht te worden van een verplaatsing van een datum, waarom zou ik dan wél goed genoeg zijn om in die winkel te komen werken?

Gelukkig kwam ik niet voor niets. Ik mocht een soort hok achter de balie betreden, waar dezelfde vragen als een week eerder, op me afgevuurd werden. In het "hok" hing dezelfde Robbie Williams kalender als in mijn kamer. Maar er plakten ook foto's op de deur. En gesigneerde posters van Idoolwinnaars Peter en Joeri. En elders merkte ik een foto op van 3 personeelsleden en de K3 meisjes. Maar voor de rest lag er vooral een hoop gedoe. Volle dozen, lege dozen, vuilniszakken gevuld met weet ik wat,... het was best een rommeltje daar. Het voelde echter wel apart; ik bevond me achter de schermen van de winkel waar ik oh zo vaak kwam.

Na een kort gesprekje met een vriendelijke en spontane shopmanager, kreeg ik de opdracht om een cijfernauwkeurigheidtest in te vullen. Ik ontving een A4'tje met 40 cijferreeksen die ik moest vergelijken met quasi dezelfde cijferreeksen ernaast. De fout opsporen en aanduiden, was de taak. Iets à la:
594-69-4832 594-96-4832

Ziet u de fout?

Niet zo moeilijk dus. Ik kreeg er 5 minuten de tijd voor en voelde me als in een quizprogramma... "Licht uit, spot aan en de tijd gaat... NU IN!!!"
Later bleek dat ik geen enkele fout had gemaakt. Perfect!
Al bij al ging het dus redelijk goed, maar ik moet minstens wachten tot 21 september. Want dan komt al de rest voor hun tweede gesprek.

Intussen ben ik echter ook al op een ander gesprek geweest (voor een andere functie in een ander bedrijf) en ontving ik ook reactie van een sollicitatie als administratief bediende bij een school. Die contacteren me mogelijks ook nog als ik uitverkorene ben. We'll see.