Turkije - Dag 5

Dag 5 (vrijdag)
Weer ontbijt gemist. Het “eventjes nog aan de bar zitten” duurde tot ergens 4 uur. Gelukkig hadden we James al laten weten dat onze kamer niet noodzakelijk schoongemaakt moest worden. Anders zouden de poetsmeisjes ons weer wekken.
Na de lange uitstap naar Dalyan de vorige dag, was het weer hoog tijd voor een luie dag. Zwembad dus. Lezen, puzzelen, zonnen, zwemmen,… Plots gilde mijn reisgezel. Ik zwom vlug naar haar toe. Een bij had in haar ringvinger gestoken. De angel stak er nog uit. Ik verwijderde hem en zag dat de vinger al begon te zwellen. Ze kon haar ring niet meer uitdoen en de zwelling werd er enkel groter door. Bijkomend probleem was dat ze nog nooit gestoken was door een bij en dus niet wist of ze er allergisch aan was of niet. Een verhaal dat we toen hoorden van iemand vat hij binnen een kwartier in het ziekenhuis moest zijn als hij gestoken was, omdat het anders met hem gedaan was, werkte niet echt bevorderlijk. Omdat het onzeker was of mijn reisgezel al dan niet allergisch was voor bijensteken, werd de dokter gebeld, die een tijdje later met twee injecties en een zalfje verscheen. De ring werd gelukkig niet kapot geknipt.
Terwijl mijn reisgezel even ging slapen om te bekomen, zat ik nog even aan het zwembad. Mijn vermoeidheid was echter nog niet helemaal over na de lange nacht en het ietsie pietsie te veel aan wijn, dus al snel lag ik ook in bed.
Zo waren we goed uitgerust voor de Turkish Night die avond in ons hotel! Het avondmaal bestond deze keer voor de gelegenheid uit kipkebab en voor de rest stonden er die avond nog een break dancing en belly dancing act op het programma.
De breakdancers waren zeer indrukwekkend. Allerlei kunstjes werden uit de kast gehaald. Op het einde draaide er eentje zo’n 3 minuten lang op zijn hoofd rond terwijl hij al draaiend zijn kleren uittrok. Op boxershort na natuurlijk. We hadden ons geld nog boven liggen, dus toen ze klaar waren rende reisgezel snel naar boven om de dancing boys wat te geven. Ze waren echter zo gehaast dat ze al lang weg waren toen ze terug kwam.

Oh well, dan hadden we tenminste wat voor de buikdanseres. Mijn maag draaide al een beetje, denkend aan een verhaal van mijn oom die op reis in Turkije bij een buikdans show op het podium moest komen en in bloot bovenlijf ook allerlei dingen moest doen. Lieve heer vol van genade, laat mij dat niet overkomen!
Tjsing, tsjinge-tsjing. Daar kwam onze buikdanseres voor de avond. Veel buik had ze niet. Ze was een slanke den met lang krullend blond haar en roze buikdanskledij. Ze begon met wat bewegingen die vast en zeker hoog erotisch zijn als je een hetero man bent. Plots ging ze naar drie jongens in het publiek. Drie vrienden die er op vakantie waren. En ja hoor, die moesten het podium op! Gelukkig, dacht ik nog, ik moet niet gaan! Te vroeg gejuicht, ze kwam naar me toe en ik moest ook mee. Shit. Tegelijk begon Hüsam naar mijn reisgezel te lachen en te roepen “Hahaha, Robbie not like girls!” Hij draaide zich om en vertelde dit nieuwtje ook aan mijn aller Fevçi, die er ook hartelijk om kon lachen.
Oh well, ik vond het op zich ook nog wel grappig. Je staat verschrikkelijk voor paal, dat wel. Maar je staat erger voor paal als je niet mee wil doen natuurlijk. Het viel allemaal nog wel mee. Behalve toen iemand van de heren op de grond moest zitten en ik over moest staan op zo’n wijze dat zijn achterhoofd in de buurt van mijn kruis hing. Vervolgens moesten we in die houding nog eens met ons achterste schudden en zij wreef ook nog eens haar achterste over het hoofd van een man. Maar dat deed ik dus niet na. Ik ben niet gek. De rest bleek hetzelfde te denken. Na een paar minuutjes was het gelukkig over.

Mijn reisgezel deed het bijna in haar broek van het lachen en toen het over was, vluchtte ze snel naar het toilet. Maar dat was buiten de buikdanseres gerekend, die nu vrouwen zocht om een of ander dansje mee te doen. Yes, ze werd ook een van de slachtoffers! Mijn tijd om te lachen nu! Na de show ging de buikdanseres ook rond om geld op te halen. Bij de breakdancers moest het gewoon in een pet gegooid worden. Bij een buikdanseres niet natuurlijk. Achter haar diepe decolleté moest het gestoken worden. Ook ik. Ik deed het maar ter hoogte van haar schouder, zittend op mijn barkruk, terwijl zij haar kruis in mijn knie wreef en het een of ander iets tegen me gilde toen ik het geld onhandig achter het lintje van haar topje gestoken had. Moest ik hier door opgewonden raken eigenlijk? Oh well, ze was al weg. Klaar.
Nadien werd er nog gedanst. Candy Shop was het meest recente. Voor de rest blijkt dat de populaire hits van bij ons van vorig jaar, nu in Turkije erg in waren. Plots schoot Tarkan met Simarik (dat kiss kiss lied) uit de boxen en vloog bijna heel het personeel de dansvloer op. Ze hadden er een of ander dansje op. Naast mij stond James, de hotelmanager en daarnaast Fevçi. Bij de twee kusgeluidjes moest je schijnbaar iemand aankijken en die geluidjes nadoen. Ik had nog niet genoeg wijn op om Fevçi hierbij aan te kijken en had het heel zedig gehouden. Het plafond en af en toe mijn reisgezel kregen mijn kusjes.
Nog wat later weerklonk er een ander Turks lied en het hele personeel ging uit hun bol! Een of ander ritueel hoorde hierbij dat ze met een servet in de hand keihard meezongen en zwaaiden. De anciens die vorig jaar reeds in dit hotel verbleven, kenden die blijkbaar en begonnen al even woest met hun servet terug te zwaaien. Alsof het oorlog was. Het personeel veilig achter de bar. De Nederlanders veilig achter stoelen en tafels. Geen mens van de Nederlanders die echter wist waar het om ging. Ze deden maar. Het nummer heet Katula Katula. Ik heb er nog niet veel over gevonden en vraag me nog af wat er aan de hand was.


Ook die avond eindigden we weer aan de bar toen al de rest in bed lag. Zelfs het personeel was al verdwenen. Enkel de vaste barman Hüsam was er nog. “Where’s Fevçi?” grapten we. Hij nam het echter serieus op en ging Fevçi wekken. Arme jongen. Hij verzekerde ons dat hij nog niet sliep, maar wreef wel volop in zijn slaperige ogen. Fevçi is 18, Hüsam 23. Toen ik Fevçi vertelde dat ik nu wist wat piş betekende, draaide de conversatie al snel op het leren van nog meer stoute woorden in het Turks en Nederlands. Ik kan nu in het Turks zeggen dat je gek bent. Ook een paar seksuele daden leerde Fevçi me. Hoe het te zeggen in het Turks bedoel ik dan! Fevçi toch…
Het werd na 5 uur. Maar we waren zo uitgeteld dat we het 6 uur gebed niet meer hoorden.
En we hadden afgesproken om de volgende dag naar de discotheek te gaan met een paar personeelsleden.