When's a good time to tell?

"OK, als iemand vraagt of er knappe meiden in Turkije te zien waren, zeg ik resoluut 'Geen idee, maar wel leuke mannen!' "

Dat had ik me voorgenomen, de ochtend van de jaarlijkse familiedag. Ieder jaar komen we met de hele familie (zo'n 15 man) samen om het een of ander uit te spoken. Dingen als survival parcours, tandems, steps, squads en nog zo veel meer worden uitgeoefend.
Op mijn ouders na, weet niemand 'het' van mij. Al zullen ze vast hun vermoedens wel hebben.

De dag begon rustig. Wachten op die ene oom die te laat kwam. Toen besefte ik dat geen mens op de hoogte was van mijn reis naar Turkije. Op mijn nicht na, maar die was een van de organisatoren dit jaar en het vast al vergeten dat ik het haar 4 weken voordien verteld had.

De huifkar kwam ons ophalen. Opzettelijk, want voor velen was dit hun grootste nachtmerrie: saai op zo'n kar naar de konten van de twee paarden staren.
Het armbandje van de zatte Deen hing rond mijn rechterpols. Af en toe trok ik mijn mouw op. Misschien zou iemand het opmerken. Om nu zelf te beginnen met "Attentie allemaal. Ik ben naar Turkije geweest." vond ik een beetje overdreven.
Toen begon vader er plots over. Niet zozeer over de reis, maar over de Kutman wijn die ik er gedronken had. Hilariteit alom natuurlijk. Vervolgens vroeg de vriend van een tante of ik het goed had gehad in Turkije. Ja hoor, lekker weer, lekker eten, lekker Turks bad, lekker zwembad, lekkere cocktails... (lekkere jongens, dacht ik stiekem nog). Meer niet. Hij is ook niet echt het type dat over hete wijven begint.

De huifkar stopte bij een golfbaan. We kregen les en mochten vervolgens de holes en greens onveilig maken. Leuk tijdverdrijf trouwens! Vooral als het balletje van je tegenstander in een vijver of greppel terecht komt. Verder echter geen aanleiding om 'het' te vertellen. Waarom zou ik ook... vroeg ik me stilletjes aan af.

De huifkarrenorganisatie had een drukke planning en dus reden we per fiets terug. Na een tijdje kwam een neef naast me fietsen. Hoe het in Turkije was. Hij is wel het type dat over meisjes zou beginnen. Maar deze keer niet. Opzettelijk? Weet hij het al?

's Avonds vóór de BBQ stond er ouderwets kienen op het programma. Wel grappig. Vooral omdat ik 6 keer gewonnen had, tot grote ergernis van sommigen die niets wonnen. Geluk in het spel, hintte ik. Niemand maakte de link met ongeluk in de liefde. In mijn hoofd lijken die hints zo overduidelijk...
Een nicht won een roze radio. Toen Don't Phunk With My Heart door de boxen schalde, vroeg ik om het harder te zetten. Ik kreeg de roze radio even overhandigd. "Daar kan je mee naar Oeienbosch.", merkte een neef op. Oeienbosch? "Een parking langs de autosnelweg waar veel homo's hete afspraakjes hebben." Aha...
Hij was er eens geweest. Met de man van mijn nicht. Mijn nicht bleef zelf in de wagen zitten terwijl de twee jongens op een bankje een sigaret rookten. Maar toen kwamen er plots twee mannen op hen af en vluchtten ze weg. Nicht hield eerst de deuren nog op slot als grap. Zij wilden toch zo graag naar die parking komen? Hahaha, dat waren de tijden.

OK, totaal niet meer het moment om er iets over te zeggen. Na de BBQ kreeg ik nog een beetje moed en liet horen dat er volgens mij nog foto's van Turkije op mijn toestel stonden. Inclusief die beach hunk. Als ze die zouden zien, zou het wel duidelijk zijn, toch? Of ze zouden het vragen en ik zou iets zeggen van "Leuk uitzicht op het strand hé?" daarbij een overdreven onschuldig gezicht trekkend. Dát zou het zijn. Dan zouden ze het weten. Geen mens reageerde echter.

Voor ik het wist, zat ik weer in de wagen richting huis. Some other time then. Of helemaal nooit. Waarom het vertellen? Misschien heb ik volgend jaar "een partner" en kom ik daar plots mee aanzetten op de familiedag. Dat zou een verrassing zijn.

Een nog grotere verrassing als het een Turk blijkt te zijn. Turkije was namelijk zo leuk dat ik volgende maandag weer vertrek. :|
Maar geen nood, ik ga niet voor een speciaal iemand terug. Ik ben niet verliefd op iemand daar en verwacht ook niet dat dat zal gebeuren. Dus wees gerust gij allen.