Goodies 'n' gadgets

Ik kreeg op het werk een zak vol goodies. Vanwege de goede resultaten van het afgelopen jaar.

Dat kregen alle vaste medewerkers twee weken geleden al en voor ons was er niets, want tja wij waren maar tijdelijken. Al hebben we wel bijgedragen aan die goede resultaten van 2005.
Nu bleken er nog een aantal over te zijn en ja die waren dus voor ons bedoeld. En dus kwam ik dolblij thuis met mijn linnen boodschappentas die bulkte van de spullen. Ik wist al lang wat er allemaal in zat natuurlijk, dat had ik 2 weken eerder al gezien. Maar ik kon het nog allemaal thuis showen aan een ieder die geïnteresseerd was. Zelf keek ik al uit naar een bepaald thingy dat er in zat, maar daarover later meer.

Ok, keep in mind dat het veiligheidsdingen enzo zijn. Volgens mij was het namelijk ook omdat we als enige afdeling van heel het bedrijf een 10 op 10 hadden voor veilige werkplaats ofzoiets. In de zak zat:
- werkhandschoenen
- noodhamer (voor in de auto, om je ruit aan diggelen te slaan wanneer je ondersteboven in een rivier geparkeerd staat. Oh en je kan er je gordel mee doorsnijden!)
- een fluo-geel polsbandje met rood knipperende led-lampjes
- stopcontacten op afstandsbediening (jawel!)
- een spaarlamp
- een opblaasbaar nek-ondersteun-kussentje
- een POWERBALL!!!!

Yep, ik had er al eens van gehoord en was überjaloers toen al mijn collega's er eentje kregen. Het is een trainingsapparaat, vervaardigd door NASA. Austronauten gebruiken het om in de ruimte te kunnen trainen. Want aan gewichten hebben ze niets in een gewichtheidsloze raket.

En ik heb collega's er al mee zien sukkelen op het werk en dacht wat een prulding eigenlijk. Bleek dat ze het like totaly verkeerd deden! Ik zwaaide wat met mijn pols en de powerball begon steeds harder te zoemen en te fluiten. Het leek alsof ik een motor had gestart! En wat een weerstand geeft dat ding! Niet verwacht. En nu ben ik verslaafd. En ga ik sterke polsen en biceps en triceps krijgen. (nuja, daar geloof ik dan niet zo hard in, maar aangezien ik vaak met vanalles lig te prullen, heb ik nu een goede afleiding)

Coole gadgets zijn trouwens sowieso altijd leuk! Mijn volgende aanschaf op gadget gebied gaat Antworks zijn. De blauwe Antfarm, ook gemaakt door NASA. Je steekt er een paar mieren in kijkt naar het geweldige tunnelsysteem dat ze uitgraven. Bovendien zou het voedzaam spul zijn voor die mieren en niet levensbedreigend voor die beestjes. En ik heb hem in Wijnegem al in een winkel zien staan! Volgende keer neem ik hem mee!

Het gevecht

Yep... tegen de kilo's!
Want het liep weer de spuigaten uit. Eindelijk heb ik besloten om er (weer) iets aan te doen. Ik wil onder de 80 geraken, maar dan moet ik nog lang en hard mijn best doen...
Hoe ga ik het doen? Wel zoals altijd gebruik ik de eerste paar dagen allerlei trucks tegelijk. Ik hoop ze vol te houden maar we zien wel:
- Ik ga terug zwemmen! Er staan nog maar 3 stempels op mijn Zwemabonnement (er kunnen er 25 op) en ik wil het geld dat ik toen betaald heb niet weggooien. *kuch* de stempels hebben een datum zie ik: Stempel 1 is op 18 oktober 2005 gezet. De 2e keer dat ik ging zwemmen was 16 januari 2006 en de laatste keer 13 feruari 2006. Maar goed, nu ga ik er weer voor! Bovendien heb ik pas gelezen dat als je gezwommen hebt, je een etmaal lang je eten beter verteert.
- Ik eet niet meer na 20:00 uur!*
- Ik drink door de week alleen nog maar water. Plat water (voor de Hollanders: zonder prik). En op het werk 's morgens een espresso. In het weekend mag ik wel eens aan de Cola Light.
- Ik neem op het werk niet meer de verleidelijke desserts als chocolademousse, pudding en flan, maar ga voor de voorgerechten zoals pastasalade of couscous met krentjes en dat soort gedoe.
- Als tussendoortje snoep ik een appel.
- En dan heb ik ook nog een dom ding gelezen in een of ander glossy boekje, namelijk iets over wisselbaden. Door van een warm bad ineens in een ijskoud bad te gaan, zou je huid ook strak trekken en zou je ook gewicht verliezen, naar het schijnt. Het zou met douchen ook werken. En ach, als het niet helpt voor mijn gewichtsverlies, dan helpt het nog altijd om 's morgens meteen goed wakker te worden als ik de thermostaatknop van 39° naar 19° draai.

Extra aanmoedigingen:
- Ik heb leuke broeken liggen waar ik niet meer in kan. Dan weer wel!
- Ik wil me niet al te schaamtevol voelen als ik in september op het Turkse strand of aan een zwembad lig.
- Door het hier te posten, is het ook een extra motivatie. Door het zo openlijk en puliekelijk te maken, wil ik niet op mijn bek gaan.

Wish me luck! :(

Gisteren zei iemand tegen mij...

"Hey, je lijkt wel op Kurt Nilsen!"

Je bedoelt dat World Idol die door iedereen uitgemaakt werd als hobbit? Goh, bedankt... that totally made my day...

Nog eens wat van die tests gedaan...

Angel Congratulations! You scored 81!

What can we say but WOW. If you're single, the only reason we can think of is that you musy be stuck in the Antartic. You have some awesome things about you, that if any guy out there could just REALIZE it, he would be in heaven... hence your Angel status. Good luck out there!

the Ham (23% dark, 69% spontaneous, 36% vulgar)

your humor style: CLEAN SPONTANEOUS LIGHT Your style's goofy, innocent and feel-good. Perfect for parties and for the dads who chaperone them. You can actually get away with corny jokes, and I bet your sense of humor is a guilty pleasure for your friends. People of your type are often the most approachable and popular people in their circle. Your simple & silly good-naturedness is immediately recognizable, and it sets you apart in this sarcastic world. PEOPLE LIKE YOU: Will Ferrell - Will Smith The 3-Variable Funny Test! - it rules - If you're interested, try my best friend's best test: The Genghis Khan Genetic Fitness Masterpiece

HLZHI: De Bloemschikclub

(voor de onwetenden: HLZHI staat voor 'Het Leven Zoals Het Is', een tv programma op de zender één)

Het is weer de tijd van het jaar! De bloemschikclub waar mijn moeder bij in het bestuur zit, houdt dit weekend de jaarlijkse tentoonstelling. Prachtige stukken worden er gemaakt met elk jaar een ander thema. Dit jaar is het thema: muziek. En ík was degene die het aan moederlief had voorgesteld. Kudos to me!

Maar het is dus een vrouwenclub. En dat staat gelijk aan achterklap, jaloezie, verraad, haat en nijd! Heerlijk om elk jaar opnieuw na die tentoonstelling de verhalen te horen van wat er zich nu weer afgespeeld heeft! Het is waarlijk één grote soap!

Eén van de kleinere drama's die zich nu al afgespeeld hebben gaat over twee standaards, waar ook een of ander bloemstuk op moet staan of aan moet hangen of onder geplet moet worden, weet ik veel. Een oh zo lieve Nederlandstalig Française had die besteld voor het stuk Tango van haar groep. Een andere vrouw van die groep heeft dit jaar in 2 maanden tijd vader én moeder verloren en was dus logischerwijze niet vaak op de vergaderingen. De andere van de groep heeft een 'Dat komt allemaal wel goed' attitude en daagde dus ook niet op. Dus stond de lieftallige Française er eigenlijk een beetje alleen voor. Bovendien had ze het druk en kon ze maar bij één vergadering zijn. Maar goed, de standaards waren dan toch besteld.
Vandaag, nog voordat ze gearriveerd was, gaf iemand van het bestuur de 2 standaards aan een andere groep. Niet toevallig een groep vrouwen waar ze zelf meer mee optrekt... Tja, die Française had zich maar meer moeten laten zien tijdens de vergaderingen! En daar stond ze even later dus. Met een van bloemen gemaakte tangojurk, maar zonder iets om de jurk aan op te hangen. Drama! Nee serieus, ik vond het wel zielig. Ze werd blijkbaar elk jaar genegeerd en achterop gesteld. Anderen, die al langer bloemschikken en dus misschien ietsje beter zijn, krijgen alle aandacht. Stom.

Maar nog lang niet zo stom als iets anders dat ik van mijn moeder te horen kreeg. Iets waarvan mijn bloed ging koken!
Mijn moeder heeft het erg druk gehad de laatste tijd op het werk, waardoor ze vaak 's avonds ook nog moest werken. Lange dagen en bijgevolg de vermoeidheid. Uitgerekend op de avonden van de bloemschiktentoonstellingvergaderingen, moest mijn moeder werken.
En dan hoort ze enkele dagen later van een vriendin dat iemand anders van het vierkoppige bestuur het verschrikkelijk vindt hoe mijn moeder de club maar links laat liggen en hoe ze haar nooit meer zien. En dat terwijl mijn ma keihard moet werken en als ze dan thuis is, niet meteen voor de tv gaat zitten, maar toch nog aan de gang gaat met het maken van floristische muzieknoten, die ze nodig hebben! Iedereen van het bestuur zou die maken. Muziek noten, gemaakt van bloemen of whatever.

En mijn moeder had ze allemaal af op de afgesproken datum. Ondanks haar drukke schema!
Maar die dikke bejaarde kut die alle dagen thuis zit en die kritiek op mijn moeder zit te spuien, die lompe koe heeft die domme muzieknoten bijlange na niet af! "Oh moest dat nu al?"
Hoe je dikke vette klep dicht over anderen als je zelf geen hol uitvoert!

Nobody mess with my mother like that!

Echt, met lede ogen heb ik daarstraks gekeken hoe mijn lieve mama, na snel even thuis te komen eten, terug naar de zaal reed om de tentoonstelling klaar te zetten. Het voelde alsof zij mijn kind was dat naar school vertrok, waar ze gepest zou worden door haar klasgenoten.

Pardon my French in deze post, maar het zat me tot hier *wijst*

Na het drukke weekend gaat mijn moeder die roddeltante er over aanspreken. In groep, met de andere bestuursleden erbij dus. Dat zal ongetwijfeld het moment suprême worden van de bloemschiksoap van dit jaar.

Robbie Williams concert

Yep, ik ben dus geweest! Om half twee vertrokken we al naar Brussel, want er zouden vast en zeker ellenlange rijen mensen aan de ingangen staan. Maar niet heus eigenlijk...
Ok het was wel druk, maar het was niet aanschuiven. Alles ging in één moeite door. En we hadden nog een ietwat redelijke plaats om te staan. Staan ja. Vijf uur lang.
Het was heet. De zon brandde op mijn reeds verbrande voorhoofd... en op de tig gespierde onblote bovenlijven. Dat alleen was al een feest.

Het voorprogramma werd verzorgd door Orson (wie? inderdaad...) en Basement Jaxx. Orson was mwah, Basement Jaxx was leuk! Tot mijn eigen verbazing kende ik bijna elk nummer dat ze speelden.
Bekijk hier een kort filmpje van Basement Jaxx

En toen was het eindelijk zover. Robbie ging beginnen!
Aanschouw hier de opening van het concert
Wát een spektakel! Explosies, vuurwerk en geluid all over the place. En toen Robbie zelf. And the crowd went wild!

Robbie was top! Ik heb ook goed gelachen om wat hij vertelde. Wat ik me nog herinner van hetgeen hij allemaal vertelde:
It's fucking hot! If you disrobe, I will too!
I'm sorry I took you away from the World Cup. When does Belgium play... Oops! Sorry!
Take That will do a reunion tour, without me. They did ask me and I was very excited and immediately said yes! But when I looked on my calendar, I remembered I already had my own successful tour which sold 25 million tickets!

Zijn beste vriend Jonathan Wilkes (bekend van de show in Royal Albert Hall) was er ook! Hij deed er zijn allereerste optreden ooit in Europa. (Voor die Engelsmannen is Groot-Brittanië geen Europa natuurlijk) En hij was goed!

Robbie had zelf ook a great night gehad. Hij deed een bisnummer (part of the show natuurlijk) en vervolgens wandelden een groot deel van zijn bandleden het podium af, maar hij riep ze terug. We're gonna do another song! Kort overleg en hup Kids werd ingezet! Jammer dat tegenwoordig zoveel nep is in showbusiness. Ik zou namelijk heel graag willen geloven dat hij het echt deed omdat hij het zelf zo leuk vond die avond, maar omdat alles in dat wereldje gefaked wordt, vrees ik dat heel dat "Kom terug, bandleden, want we gaan er nog eentje doen omdat het zo leuk is vanavond." allemaal part of the show was.

Maar who cares, ik heb Robbie gezien! (L)
Vanop een afstand...

Hier nog overige filmpjes:
Advertising Space
Angels
Feel
Kids
En hier zie je de foto's