Aangezien ik niks meemaak dan werk werk werk, zal ik nog eens over de verwikkelingen van mijn werk posten!
Zo zijn er de doosjes waarvan je geen idee hebt waar het over gaat, totdat je plots "infekzión de vagina y penis" ziet staan.
Of de bijsluiters waar plots iets instaat over een witte afscheiding uit de vagina of draadwormen in de "anal zone". Bah.
Maar ook een collega die, volgens een andere collega, in zijn neus peutert en vervolgens de buit wegschiet, god weet waarheen. Of zijn oorsmeer met een paperclip eruit haalt en vervolgens op z'n bureau laat slingeren. Bovendien valt hij tijdens het controleren vaak in slaap. Dat laatste kan ik beamen, want dat heb ik met eigen ogen gezien! Toegegeven, ook ik krijg het op het einde van de dag moeilijk. Het gebeurt wel eens dat je aan een lange tekst bezig bent en dan plots begin te knikkebollen. Maar ik ben nog nooit helemaal naar dromenland vertrokken!
Deze week schalde er ook plots "Aandacht aandacht!" uit de luidsprekers in de gang. "Dit is de luidsprekertest!" Vervolgens nog eens in het Engels. Ik denk dat de test geslaagd was.
Vandaag weerklonken er plots hoge, luide tonen uit diezelfde speakers. Een soort morse leek het wel. Het bleef maar doorgaan. Ik keek al een paar keer in het rond, maar iedereen gedroeg zich alsof het de normaalste zaak was en deed verder met zijn/haar werk. Was ik misschien de enige die het hoorde? Was ik doorgedraaid en had ik waanideeën? Het bleek een alarmsignalentest te zijn. Helaas voor mijn trommelvliezen werkten ze nog.
Vandaag had ik trouwens een doosje uit Zuid-Afrika! Het blijft leuk, die taal: Moenie in yskas of vrieskas bewaar nie!
And last but not least: wat zou een blogpost van mij zijn zonder dit?
Want er is ook een niet onknappe jongen... *bloos*
Eigenlijk de niet onknapste jongen van heel de afdeling! En het zal wel weer allemaal mijn verbeelding zijn, maar waarom kijkt hij mij altijd aan?
Even iets anders uitleggen, want volgens mij had ik nog niet verteld dat het meisje dat op dezelfde dag als mij begonnen was, op het einde van de werkdag een briefje achter haar ruitenwisser had zitten met "Hey! Ik zag u daarstraks rijden en ik vind u een mooi meisje. Als je eens wil afspreken, bel maar op [en een telefoonnummer dat ik vergeten ben]"
Aldus, verder met mijn verhaal. Ik had al eerder de verbeelding dat
hij me aankeek. Maar hey, dat kan toch gewoon? Eerder deze week zat ik met het bovengenoemde meisje samen om naar een uitleg te luisteren. Hij kwam binnen om iets te vragen en op een gegeven moment keek ik eens stiekem. En hij staarde terug! Echter... twijfel sloeg in. Hij zal wel naar het mooie meisje gegluurd hebben! Dat moest het zijn.
Maar waarom kijkt en luistert hij dan semi-geïnteresseerd mee als ik iets kom vragen aan een persoon die bij hem in de buurt aan een bureau zit, terwijl niemand anders dat doet?! A-HA!
*zucht* Waarom gebeurt me dit altijd en overal? (hoewel, op m'n vorig werk had ik zo helemaal niemand, dus zo uitermate hopeloos ben ik nu ook weer niet!) Dus ik had totaal niet verwacht dat het nu wel zou gebeuren. En zeggen ze niet dat je hem/haar vindt als je het minst verwacht of niet aan het zoeken bent ofzo?
Oh god, ik ben dit al weer helemaal in het overdrevene aan het drijven in mijn hoofd...
