Reality TV Junkie

Mijn naam is Damon en ik ben een Reality TV Junkie.

Met het nieuwe tv seizoen dat pas van start is gegaan, betrap ik mezelf erop dat ik alle programma's waar mensen slecht rijden, huizen bouwen, appartementen opknappen, verhongeren op een eiland, elkaar's meesters en dienaars spelen, nieuwe moeders krijgen,... steeds leuker ga vinden.

Om een of andere reden spreekt het me allemaal aan. Ik vind het leuk te lachen met domme blondjes die aan 130 km/h in hun wagen zitten te dansen in plaats van hun handen aan het stuur te houden; om me te ergeren aan asociale macho's die 100 km/h rijden in de bebouwde kom. Of een oudere dame die gekozen is om mee te doen, maar uiteindelijk toch weer niet mag meedoen omdat uit een medische test blijkt dat ze iets aan haar hart heeft. Niet leuk voor haar. Ik lach er dan ook niet om, maar leef mee. Ik lach eerder om een koppel dat de poten van hun 2 meter hoge bed af moet zagen, omdat het anders niet meer in het hok past waar ze de komende maanden zullen wonen.

Moeders die van gezin wisselen. Nog zoiets. Hulde aan de producers voor het uitzoeken van compleet tegengestelde gezinnen! Vrije tienerdochters versus huismus tienerdochter. Luxueus huis versus caravan. Geweldig hoe simpele regeltjes als 'Niet op je kamer roken' en 'niet langer chatten dan een uur per dag' zo'n drama en entertainment met zich meebrengen!

Of het Vitaya-programma 'Meesters en Dienaars'. Een gezin komt dienaar spelen bij een ander gezin en een week later zijn de rollen omgekeerd. Als er iets is dat 2 gezinnen tegen elkaar op kan zetten dan is het hun verschillende manieren van aanpakken in het huishouden. Mens, dat er daar zo'n gedoe en commotie van ontstaat! Hilarisch gewoon!

Zojuist nog The Block op VT4 gezien. Vier koppels moeten elk een krot van een apartement opknappen. Niet te geloven hoe amusant het is om een vrouw naar de wc zien te wandelen en vervolgens die wc vol uitwerpselen te zien zitten. Of om mee te huiveren als de kakkerlakken zien rond te schuifelen in het hok dat een keuken moet voorstellen en ze dan krakend onder de hak van een van de kandidaten te zien verdwijnen.

Volgende week nog Expeditie Robinson en ik zit weken voor die beeldbuis gekluisterd! Lang geleden dat ik nog zoveel tv gekeken heb.

Meer nog, ik overweeg het om me in te schrijven voor een nieuw programma: De Farm, waar een aantal kandidaten een primitieve boerderij in Zuid-Afrika moeten runnen ofzo. Het gaat me niet om die boerderij, maar wauw... in Zuid-Afrika! En gewoon de uitdaging en het avontuur, hoe cliché het ook mag klinken...

Dus misschien binnenkort Damon op de buis near you!

Sorry

Ook uit die Libelle van mijn vorige post:

Een computer haalt het slechtste in je boven. Zeker als hij met één botte 'Operation Failed' het werk van uren naar de andere wereld helpt. Voor heel wat werknemers hét excuus om muis, toetsenbord of scherm een flink pak rammel te geven. Een Chinese onderzoeker heeft nu een simpele maar efficïente oplossing. Volgens hem kunnen computers op veel meer krediet rekenen, als ze af en toe 'sorry' zeggen in plaats van het frustrerende computertaaltje dat nu over je scherm flitst. Je krijgt er al je werk voor niks niet mee terug, maar wie kan kwaad blijven op zo'n vriendelijke computer?

Misschien helpt dit inderdaad wel een beetje, maar feit blijft dat je al je uren werk helemaal kwijt bent (tenzij je een slimme gebruiker bent die tussentijds geregeld zijn werk bewaart). Zelfs een sorry kan je woede dan niet meer zo heel erg temperen. En doet het dat wel, dan is dat ook maar voor even? Want na 10 keer, krijgt die 'sorry' ook een hele nare betekenis. Telkens je sorry hoort, zal je dan moeten denken aan al die frustraties en het zal niet lang meer duren of muis, toetsenbord en scherm krijgen weer een flink pak rammel.

En wat dan als een kindje zijn chocomelk morst en vervolgens sorry zegt?

De nieuwe man / De zagende vrouw

Eén van mijn opdrachten tijdens de afwezigheid van mijn ouders, was om de Libelle te kopen. Bij gebrek aan beter bladerde ik tijdens een toiletbezoek eens door het vrouwentijdschrift. Ik las een artikel getiteld 'Niet zo Nieuw, die man'.

Het artikel vertelt:

Een recent VUB-onderzoek naar de tijdsbesteding van de Vlamingen wees uit dat minder dan 10 % mannen ook typisch vrouwelijke taken op zich neemt. "En toch zetten Vlaamse mannen- en vrouwenbladen die nieuwe man flink in de bloemen", besluit communicatiewetenschapster Els Van Dingenen in haar scriptie. "Ze schetsen een beeld waarin het lijkt alsof de traditionele man passé is, maar in werkelijkheid vertegenwoordigt de nieuwe man nog steeds een erg kleine minderheid." Klussen in huis blijft dus een typisch mannenwerkje. Poetsen en koken neemt zij voor haar rekening. De nieuwe man bestaat blijkbaar vooral op papier.

Belachelijk. Dus de man moet klussen én poetsen en koken om eindelijk eens iets goed te doen? Het wordt hoog tijd om de rollen eens om te draaien. De term 'De nieuwe vrouw' moet maar eens ingevoerd worden. Elke vrouw die wil dat haar man een zogenaamde 'nieuwe man' moet zijn, moet zelf ook maar een 'nieuwe vrouw' worden. Hij zal dan poetsen en koken, terwijl zij het gras maait, de lekkende kraan herstelt, afgewaaide dakpannen terugplaatst, en al die andere huishoudelijke klusjes doen. Het moet niet allemaal van de man alleen komen! En die vrouwenbladen moeten zich wat minder bemoeien met het huishouden van anderen! Potverdrie!

Bugs

Gisterenavond 23:00 uur. Ik lag op de sofa naar een film te kijken. Plots zag ik iets klein en zwart bewegen op het plafond. Recht boven mij. Een draai aan de halogeenlampknop onthulde het gevaarte: een zwart torretje boog de wetten van de zwaartekracht door ondersteboven op het plafond heen en weer te wandelen. Ik ken mijn typische leven al en zag het dus al helemaal gebeuren dat het torretje plotseling zou vallen, recht in mijn schoot. Niet iets om naar uit te kijken, dus nam ik de vliegenmepper en met een welgemikte klap tikte ik het torretje van het plafond af. Ik hoorde het nog ergens tegen botsen en zag het toen nergens meer. Onmiddellijk begon het overal op mijn lijf te kriebelen. Altijd als er insecten in de buurt zijn of er wordt nog maar over gesproken, voel ik gekriebel op mijn hoofd, in mijn haar en aan mijn ledematen. Na alle kussens gecheckt te hebben, had ik het beestje nog steeds niet teruggevonden, maar ik was er tenminste gerust op dat het niet op de sofa terechtgekomen was.

Een half uurtje later voelde ik het nog steeds kriebelen. Dit keer bij mijn knie (ik had een korte broek aan). Uit reflex wreef ik er toch nog over, ookal wist ik dat het weer vals alarm zou zijn. Maar plots merkte ik dat het torretje terug was! Geen vals alarm! Het zat op mijn knie, op weg om in de pijpen van mijn korte broek te kruipen! Meteen sprong ik van de sofa af. Het torretje lag op zijn (of was het 'haar') rug met alle pootjes heen en weer te spartelen. Ik kon het met de vliegenmepper oppakken en buiten zetten.

I hate bugs! Vooral tussen mijn benen!

Laat het duidelijk zijn!

Zojuist gehoord bij het Sportnieuws op VTM:
"Voor alle duidelijkheid, gisteren bedoelde Kim Gevaert met morgen vandaag."

Oh ok, dat verduidelijkt het helemaal!

Atmosfear

In mijn vorige post vermeldde ik het horrorspel al. Ik vond dat dit spel wel een eigen post verdiende en aldus:


Het spel heet Atmosfear (maar is in UK en USA en andere landen bekend als Nightmare).
De spelers moeten zo snel mogelijk 6 sleutels verzamelen om zo het spel proberen uit te spelen. Maar ze zijn allemaal onderhevig aan de grillen van de Poortwachter, maar ook aan die van elkaar.
De Poortwachter (die op het televisiescherm verschijnt adhv een videoband) zal hen geregeld oproepen om opdrachten te vervullen. Voor die opdrachten kunnen ze beloond of bestraft worden.
Dit is die Poortwachter:

Maar via Tijd-, Noodlot- en Kanskaarten kunnen de spelers ook opdrachten krijgen.
Het voorbije weekend moest iemand zo hard mogelijk STOP roepen. Iedereen die schrikt, moet dan al zijn kaarten inleveren. Een ander scenario is dat je heimelijk moet giechelen. De nieuwsgierige speler die vraagt waarom je dat doet, wordt bestraft.
Het levert wel leuke stukjes op. Stoere mannen die willen laten zien dat ze geen schrik hebben en ook de Poortwachter nooit aankijken als hij aan het woord is. Dames die telkens weer opnieuw schrikken. Een speler die belachelijk gemaakt wordt vanwege haar achternaam, etcetera.
Naar het einde toe wordt het spel heel hectisch, sommigen hebben al hun sleutels en willen het snel uitspelen voor de tijd om is en daarvoor moeten de andere spelers opschieten en snel de dobbelsteen gooien. De muziek van de videoband maakt je alleen maar zenuwachtiger en natuurlijk komt de Poortwachter ook om de haverklap tevoorschijn!

Ik hoop met dezelfde groep ooit nog eens deel 2 met de zombie Baron Samedi en deel 3 met de Heks Anne de Chantraine te spelen.
Naar het schijnt bestaat er ook een deel 4 met de Vampier Elizabeth Bathory, maar die heb ik helaas niet in mijn bezit... Ik zal eens rond moeten zoeken.

(Hmm ik heb al tientallen keren geprobeerd deze blog te posten, maar het lukte niet (waarschijnlijk door de overvloed aan afbeeldingen) Ondertussen kan ik vertellen dat ik op ebay een paar Engelstalige versies van deel 4 heb gevonden en voorlopig ben ik er de hoogste bieder met een luttele 3 Britse Pond!)

Arendonk Speurtocht

De voorbije dagen ben ik druk bezig geweest om 10 mensen te ontvangen voor een gezellig weekendje ten huize Damon. Vrijdag was het dus alles proper maken zodat de mensen in een net huis konden zitten/eten/drinken/spelen/slapen. Zaterdag kwamen die mensen zitten/eten/drinken/spelen/slapen en bovendien ook mijn zelfgemaakte speurtocht doen. Een tocht door Arendonk met allerlei vragen onderweg.
Enkele vragen waren echter een beetje de mist in gegaan. 'Waar werden de skistokken van de man in de skilift gemaakt?' werd bijvoorbeeld door alle groepen beantwoord met 'aluminium'. Volgende keer eens beter lezen!
Bakker Peter had voor extra verwarring gezorgd. Er was een vraag met 'Hoeveel knopen staan er op het hemd van Bakker Peter?' Tijdens het opstellen van deze tocht was er maar één bakkertje te bespeuren, namelijk degene in het logo (waar ook de woorden 'Bakker Peter' bij stonden), maar deze dag stond er een groot beeld van een bakker buiten en die bleek twee keer zoveel knopen te hebben dan de andere.
En dan waren er ook nog mensen die uit dit logo:

NIKA haalden ipv NIKO.

Misverstanden alom dus, maar wel leuk!
Daarna volgden nog de BBQ, het horrorspel, het weinig slapen, het ontbijt, het Weekend Miljonairsspel en toen vertrok iedereen weer en kon ik het huis weer proper maken. Maar dat viel allemaal nog wel mee en de gasten hebben zich naar eigen zeggen goed vermaakt!

Damon doet het huishouden

Mijn ouders zij nu een week weg en ik moet stilletjes aan echt eens iets doen.

Dus heb ik de wasmachine opgezet! Daarna in de droger en vervolgens strijken.
Verder heb ik inkopen gedaan voor de BBQ die hier morgen zal plaatsvinden en ik moet ook nog een pasta klaarmaken.
Het huis moet er ook een beetje toonbaar uitzien, dus ga ik zodadelijk stofzuigen, stof afnemen en dweilen.
De hond stinkt, dus die gaat straks in bad.
De afwas moet nog gedaan worden, het gras gemaaid, de BBQ schoongemaakt (want zopas bleek dat vader de BBQ vies en wel opgeborgen heeft de vorige keer) en god weet wat kom ik nog allemaal tegen.

:O En de speurtocht nog uitprinten, terwijl mijn printer niet mee wil werken!

*zucht* een sociaal leven hebben kan vermoeiend zijn!

Onorigineel

Ik had dit waarschijnlijk moeten doen voordat ik een titel aan deze blog moest geven, maar kijk wat ik gevonden heb na op "Damon's blog" gezocht te hebben in Google:

Damon's Blog of Shite
Damon's Weblog

I'm anything but original... :(

Going International

Ma ho seg! Hoe zijn die hier verzeild geraakt?

Het einde nadert...

Het begon allemaal op een mooie zonnige vrijdag de 16e in april. Nergens een aprilse gril in de buurt, vogeltjes floten leuke melodie'tjes, buurvrouwtjes roddelden lustig, mijn hond lag te genieten van de zon en ik zat rustig voor mijn computerscherm (waar anders). Tot plots... boem... boem... ik in de verte iets hoorde. Het kwam dichterbij... boem... boem... ik begon het zelfs al een beetje te voelen... boem... boem... de glazen rinkelden in de kast en het kwam steeds dichter en dichter. Boem... boem... Tijd om uit te zoeken waar dat vandaan kwam!
Toen ik buitenkwam, merkte ik dat de vogeltjes en de buurvrouwtjes stil waren en de hond onrustig was geworden. Eenmaal op straat zag ik nog een tiental van mijn buren die allemaal verwonderd en nieuwschierig naar buiten waren gekomen om te kijken waar het geluid vandaan kwam en wat de oorzaak was van de trillingen die ze gewaar werden. Boem... boem... boem... boem!

Het was dit gevaarte:

Deze machine (die met een zware blok en een spitse metalen punt, de straat openbrak) luidde de start in van de straatwerken. De toon werd meteen gezet, al moet ik toegeven dat er sindsdien niet meer zo'n lawaai geweest is. Het schudden en beven echter nog wel!

We zijn nu 4 maanden later en vandaag wordt naar het schijnt de beton gestort. Onze nieuwe straat neemt enige vorm aan. Maar gedurende deze 4 maanden is het leven toch nét dat beetje anders geweest dan normaal. 's Morgens uit de douche gezet worden door een oude buurvrouw, omdat men blijkbaar aan de waterleiding aan het werken is. Wekenlang je auto 500 meter verder laten staan, omdat er een put voor je inrit gegraven is die maar open blijft liggen. Gedaver, geschud en lawaai in en rond je huis van 7 tot 17 uur. Vantevoren kijken of je überhaupt wel weg kan als je wil afrijden. En meestal lijkt het alsof de baan (lees: de weg met stenen en kuilen) vrij is, maar als je dan afrijdt komen er langs twee kanten vrachtwagens of kranen aan.

Ik weet dat zij hun werk ook maar moeten doen en ik ga dus niet tegen hen klagen of moeilijk doen (unlike de buurvrouw die de kleur van de tv-kabel niet bij haar huis vindt passen en eist dat het geverfd wordt). Maar zoals bij alles het geval is: de laatste loodjes wegen het zwaarst. Want ik word helemaal horendol van het constante gepiep dat je hoort bij achteruitrijdende vrachtwagens!!!!! Aaaaaaargh!

Nog een paar weken denk ik... waarvan de komende 2 weken rustig zullen zijn, omdat er dan geen mens meer op straat mag, want de beton moet drogen.

Ik zal blij zijn als het gedaan is en we een nieuwe hippe straat hebben!

Kamelenrace

Gisteren op de kermis heb ik nog eens meegedaan aan de kamelenrace. Voor wie het niet kent: de kamelenrace is een wedstrijd waarbij jouw kameel als eerste de finish moet bereiken (het is geen echte kameel natuurlijk, maar een plastieke, met een al even plastieke Saharafiguur erop). Dit doe je door middel van een balletje in een soort van sjoelbak te rollen. Als je balletje in een rode cirkel terechtkomt, schuift je kameel 3 plaatsen op. Bij blauw zijn dat 2 plaatsen en bij geel eentje. En natuurlijk kan je ook gewoon missen en dan gebeurt er helemaal niets.

Ik ga altijd veel te erg op in dit spel en begin als een bezeten dat balletje te rollen en hyper te worden. Na elke ronde merk ik dat mijn hart tekeer gaat alsof ik net het wereldrecord 100 meter horden heb verbroken. Ik kijk niet naar de kamelen, maar hou enkel mijn balletje in de gaten, zodat ik het snel kan vangen en weer wegrollen. De kamelenrace-meneer maakt het nog extra spannend door de nummers om te roepen die aan de leiding staat. Ik was nummer 2 en hij heeft mij heel vaak omgeroepen! Meer nog: ik ben 3 keer als winnaar uit de bus gekomen! En dit met zo'n 10 tegenstanders! Yay me! Ik ben de Koning van de Kamelenrace! De Lawrence van Arabië!

Wil je ook eens zo'n kamelenrace winnen? Zie hier mijn tactiek:

• Hou de kamelenrace-meneer goed in de gaten. En dan vooral zijn wijsvinger, waarmee hij op een knopje drukt zodat het spel van start gaat. Probeer net voordat hij op het knopje drukt, al snel je balletje te rollen. Net op het moment dat hij het spel start, valt jouw balletje dan met een beetje geluk al in een rode, blauwe of gele cirkel en zo heb je al meteen een voorsprong op al de rest, die dan nog moet beginnen!
• Hou beide handen aan de onderkant van de bak (waar je balletje weer terecht komt, nadat jij het weggerold hebt). Zo kan je het sneller vangen en weer wegrollen.
• Rol niet te hard, want dan botst je balletje alle kanten op en belandt het uiteindelijk in een cirkel die geen punten oplevert.

Veel succes!

En oh ja: met mijn 3 punten heb ik trouwens een leuk beertje gekozen van zo'n 35 cm groot. Een lief grijs Me to You achtig beertje met een beige truitje en pet. Ik zou een foto gepost hebben, ware het niet dat mijn ouders de digicam meegenomen hebben op vakantie. What were they thinking?!

Home Alone

(oops al 5 dagen hier niets meer gepost)

Mijn ouders zijn gisteren op vakantie vertrokken! Vroeg. Om 7 uur 's morgens al. Ik heb de moeite genomen om ze uit te wuiven, zo lief ben ik wel. Daarna terug gaan slapen...
Nu ben ik dus 2 weken Home Alone. Maar veel gelijkenissen met Macauley Culkin's avontuur zijn er niet. Het is namelijk geen kerstmis, ik ben niet zo'n irritant rotjoch en ben geen 6 jaar, ik ben te lui om me te scheren en dus doet de aftershave me geen pijn.
Maar ik hoop vooral dat ik ook niet met twee enge inbrekers te maken ga krijgen... ik meende vannacht namelijk al verdachte geluiden beneden te horen en al mijn verfpotten zijn op. Bovendien is het zo'n gedoe om dat achteraf weer allemaal op te ruimen.

Het spijt me, ik heb verder niet veel te melden. Binnenkort waarschijnlijk wel, want vanavond ga ik naar Turnhout kermis, morgen naar Eindhoven en volgende week komen er zo'n 10 mensen BBQ'en en blijven slapen en alles!
Voor de rest ga ik films huren, laat opblijven, eten en drinken wat ik wil, wanneer ik wil en af en toe de sms'jes van mijn ouders beantwoorden met 'Ja hier schijnt de zon ook.'

Bedenkingen bij Het Nieuws

Ik heb geen idee waarom, maar blijkbaar had ik vanmiddag om 13.00 uur een cynische kijk op de dingen des levens. Jammer genoeg voor VTM begon toen ook net
Het Nieuws en ik kon het niet nalaten om commentaar te geven op wat ik hoorde.

Het Nieuws begint niet meer met een 'Goedemiddag dames en heren.' Nee, tegenwoordig word je meteen wakkergeschud met een dramatisch muziekje dat veel weg heeft van een blikseminslag. Je verwacht bij zo'n muziekje een wereldschokkend nieuwsbericht. Het hoofdpunt wordt er meestal mee ingeleid. Jammer dat hetzelfde muziekje ook gebruikt wordt tijdens de zogenaamde komkommertijd. Ook dan is het all drama en spektakel en komt plots de weervrouw in beeld die je vertelt dat het warm gaat worden en er een hittegolf komt. Shocking...

Anyway, vandaag was het hoofdpunt de 12 diepzeeduikers die uit de Rode Zee werden gered. Een professioneel duiker vertelde je dat het gevaarlijkste aspect bij deepzeeduiken in de Rode Zee, de snelle stromingen zijn die daar plaatsvinden. Hij verzekerde je dat dát het gevaarlijkste was en niet de gevaarlijke vissen zoals "gaaien". Zo leer je toch weer wat bij tijdens Het Nieuws. Ik heb al die tijd gedacht dat een gaai een vogel was! Blijkt nu dat het een (ongevaarlijke) vis is. Zouden Vlaamse gaaien ook ongevaarlijk zijn? Of zijn dat koelbloedige jagers die hun prooi met één beet in twee stukken kan rijten?

In Hoboken werd een gasleiding geraakt! Ten eerste is het al typisch dat zoiets gebeurt een week na een mega-ontploffing door een gaslek. Zoiets als het sportvliegtuigje dat een paar weken na 11 september neerstortte. Ik ergerde me er al aan toen de nieuwslezer zei dat enkele nieuwsgierigen op een afstand gehouden moesten worden. Who in their right mind gaat er met zijn neus boven een gaslek staan kijken als je een week eerder gezien hebt dat er doden en zwaargewonden mee gevallen zijn? En wagens verkoold, velden verschroeid. Zeer ergerlijk dat ramptoerisme!
De oudere mensen uit de buurt werden in een supermarkt nabij ondergebracht. Een oude man werd in beeld gebracht en ik dacht al spontaan aan de typische veteraan die constant over zijn oorlogsavonturen en "zijne tijd" zou vertellen. Die gedachten schoten nog maar net door mijn hoofd, of de reporter vroeg hem of hij schrik had. Oude man:'Neeje, seg! Waai hemme nog de zeejboeme meegemokt indertaaid! Dan zedde wel wa gewoen!' (Vertaling: 'Nee hoor! Wij hebben destijds nog de zeebommen meegemaakt! Dan ben je wel wat gewend!')
Ja hoor, opa. Je bent een ware held!

Te Leuven moest een kraakpand afgebroken worden, maar het werd bezet door krakers, uit protest. Ze gooiden een molotov-cocktail naar de arbeiders die het gebouw kwamen afbreken. De krakers protesteerden omdat ze 'niet op de hoogte waren gesteld van de geplande afbraken.' Hmm... ze waren dus niet op de hoogte, maar hadden al wel toevallig een paar molotov-cocktails bij de hand. Just in case, je weet maar nooit. Ik heb er ook een paar in mijn nachtkastje liggen. Iedereen natuurlijk. Dat is normaal.
Bovendien was het dus uit protest tegen de leegstand in Leuven. Er stonden te veel gebouwen leeg en daar moest iets aan gedaan worden. Hoe ironisch dan dat ze het leegstaande gebouw blijven bezetten, terwijl men het wil afbreken om er iets nieuws te bouwen dat wél gebruikt kan worden...

And don't even get me started about Nordin Benallal! Een grote gangster die vastzit in de gevangenis van Nijvel wegens home-jackings en gewapende overvallen. Hij moet normaal 27 jaar straf uitzitten, maar is nu voor de derde maal ontsnapt! Hoe komt het dat de grootste criminelen er steeds in slagen te ontsnappen uit de Belgische gevangenissen? (remember Dutroux?) Bah!

Zou ik morgen nog wel durven te kijken???

NickPick

Gisteren ben ik verder in Nederland geweest dan ik ooit geweest ben: naar Arnhem. Daar vlijde ik me in het Sonsbeek park (ofzo) neer onder de mooiste boom ooit! Hij leek wel van de set van Lord of the Rings of Harry Potter gestolen te zijn en daar weer neergeplant!

Gelukkig zat ik daar niet alleen, maar met een bende leuke en gezellige mensen die elkaar allemaal kennen van het Ryanforum. We waren bijeengekomen om lekker te picknicken. Ieder had wat meegebracht. Mijn meebrengsel was cake (die overigens quasi onaangeroerd bleef :( ) en overheerlijke abrikoos-sinaasappel-passievruchten-nektar.

Veel zoetigheid dus en in no time kwamen de wespen daarvan meegenieten. Al snel voorspelde ik dat iemand van de 12 aanwezigen gestoken zou worden voor het einde van de dag. Jammer genoeg voor Kuschi kwam mijn voorspelling uit... Maar dat terzijde was het een zeer geslaagde dag! Perfect weer, perfecte plaats en perfect gezelschap, wat wil een mens nog meer?

Snuif hier de sfeer op aan de hand van enkele foto's. Hier en hier kan je nog meer snuiven!

Dirty Teigetje

In dit artikel kan je lezen hoe een 36-jarige man, die in Walt Disney World mensen entertaint in een Tigger (Teigetje) kostuum, bijna 15 jaar opgesloten werd. Bij het poseren voor een foto lag zijn hand iets te dicht bij de borst van een 13-jarig meisje. Haar moeder klaagde de man aan!



En ik hier maar denken dat het Porky's krulstaartje was dat ik voelde...

That's all folks!

Testing 1, 2, 3

Omdat ik nog een groentje ben, moet ik af en toe eens dingen testen. Enkel zo leer ik hoe het allemaal werkt. Gisteren lukte het me niet om een post te maken met een afbeelding erin. Ik kreeg ondertussen hulp van Angel en Kuschi en als de afbeelding er nu dus bij staat, is het dankzij die twee fijne dames!

Nu nog het moeilijkste van alles... een testafbeelding zoeken.
Ach, waarom niet een hint naar de oorsprong van mijn nickname?

Foto test

Ik heb vandaag al drie keer geprobeerd om een afbeelding te posten, maar telkens weer draait het uit op een rood kruisje of een link met img tags...

Nog eens een test, met een kleine afbeelding dan maar...
http://users.pandora.be/august.wynen1/damon/robavatar.JPG" alt="Robbieavatar" />

Eerste Blogpost

And I'm off!!

Maar wat zet je in je allereerste blogpost? Moet ik me nu voorstellen? Wordt er van me verwacht te vertellen wat ik hier allemaal ga posten in de toekomst? Als mijn eerste post saai is, haken er misschien al lezers af. Als mijn eerste post te goed is, moet ik steeds hetzelfde niveau blijven behouden voor mijn toekomstige posts...

Tijd om een grondig onderzoek op poten te zetten! Wat post de gemiddeld blogger in zijn allereerste officiële openingspost? Even grasduinen in de archieven en het antwoord springt meteen tevoorschijn:

Op oude, dode blogs als Jim Blogt (http://jimblogt.blogspot.com/) en The Froum (http://thefroum.blogspot.com/) wordt je om te beginnen van harte welkom geheten.
Natuurlijk! Why didn't I think of that?!
Hartelijk welkom op Damon's Blog.

Lilith en jim II beginnen op hun Tales From The Crib (http://www.fromfrats.com/) meteen met een verhaal over een spannende recente gebeurtenis in hun leven.
Laat ik dat eens proberen:
Being de taalliefhebber that I am (je hebt het ongetwijfeld al opgemerkt aan mijn Engelse zinnetjes tussen alle Nederlandse woorden door) let ik onbewust vaak op de ondertiteling van menig televisieprogramma. Vorige week vertrok Brandon in Beverly Hills 90210 met de wagen van een of andere meneer. Voor dat hij echter vertrok zei de meneer nog:'And remember: buckle up!'
Het werd subliem ondertiteld met 'En, lid: gordel om!'
... lid??? Tegen wie of wat sprak die meneer? :
(ok, ik geef toe dat Lilith's belevenis spannender was, maar zij is dan ook een van the beste blogschrijfsters)

Tomadde (http://tomadde.web-log.nl/) vertelt je in zijn eerste post welke festivals hij die zomer gaat bezoeken.
Hmm... zelf ben ik helemaal geen festivalganger. Maar ik wil best wel vertellen wat ik deze zomer nog ga doen:
Dit weekend probeer ik mijn weg naar Sonsbeek te vinden, waar ik een gezellige picknick met een aantal forummers ga beleven. Het weekend daarna zal ik met een mede-muntjesbakkenverslaafde de kermis van Turnhout onveilig maken en het weekend dat daar op volgt is het BBQ at Damon's! Voor de rest staat er nog niet veel op het programma, maar dat verandert waarschijnlijk nog wel, aangezien de picknick ook nog maar gisteren besloten is.

In Angel's Secret World (http://www.xs4all.nl/~angelof9/), schrijft Angel als openingspost exact wat ik me ook allemaal afvraag bij het starten van een blog...
Ik had ook zin om eens zo'n blog te starten... Maar hoe lang ga ik dit volhouden? Gaat iemand het wel interessant vinden? We'll have to wait and see :o)

Angel's Kuschi vertelt op .Earthshine (http://www.xs4all.nl/~angelof9/kuschi/blog/) dat ze het bloggen nog eens een keer gaat proberen. Bij mij is het echter zo'n beetje de eerste keer (op een paar groepblogs na). Verder heeft ze veel interessante nieuwtjes over zichzelf te vertellen. Helaas heb ik nog niet zo veel bereikt als Kuschi en kan ik ook dat niet vertellen. Ik lees momenteel ook geen boek en Nederlands is mijn moedertaal, dus voor mij is het niet zo bewonderenswaardig dat ik die taal al vlot spreek en lees. And last of all heb ik geen better half om een neck/back rub te geven. :-(

Ziezo, met de combinaties van verschillende eerste posten, heb ik de ultieme eerste post gemaakt, weet jij meteen welke blogs ik bezoek en is mijn eerste echte stap in het bloggen gezet. *stap*